Miesięczne archiwum: Maj 2008

Wsrod peruwianskich wydm wygrzewamy sie w ostatnim odludnym miejscu naszej podrozy… pozdrawiamy z Huacachina  

No i masz! Przez strajkujacych peruwianczykow w okolicach Cusco, nasz autobus pojechal dzien pozniej i nie spotkalismy naszego Premiera w Machu Picchu… byl co prawda prezydent Wegier, ale to marne pocieszenie. Aguas Calientes, lezace u podnoza Machu Pichu, to chyba najwczesniej … Czytaj dalej →

Szczerze mówiac, widok z robiacy najwieksze wrazenie rozposciera sie z okna autobusu w drodze do kanionu. Widok doliny wdluż rzeki colca to niesymetryczny zielony ´pachwork´ poletek i tarasow, ktore ludzie stworzyli aby przezyc. Ogrom i piekno zachwyca… Zejscie do kanionu z kazdej strony wymaga mocnych … Czytaj dalej →

Peruwianczycy nie zyskali sobie naszej sympati – juz pierwszego dnia probowali nas oszukac i sprzedac dwa razy ten sam bilet. Mimo watpliwej znajomosci jezyka, wyperswadowalismy panu ze za bilet juz raz zaplacilismy i nie bedziemy nic doplacac ani nie zrezygnujemy z … Czytaj dalej →

San Pedro de Atacama jest niewielka oazą na tej najbardziej suchej na swiecie pustyni. Ale mimo ze opadow tu po prostu nie ma, wody pitnej dostarczają podziemne obfite wody gruntowe. Miasteczko wygląda jak ulepione z gliny a uliczki jak klepiska. I ma … Czytaj dalej →

Zanim ruszylismy z Carlosem i jego jeepem na solne pustynie spędzilismy noc w Uyuni, ktore wyglada tak, jakby stąd mozna było tylko wyruszyc na biegun lub koniec swiata. Zimno, szaro, ludzie ubrani we wszystko co posiadaja, a wokół trwają załadunki i wyładunki samochodow … Czytaj dalej →

O nawiekszej atrakcji Boliwii i o tym jak Carlos na pustyni rozwalil naszego jeepa napiszemy wrotce. Tym czasem jestesmy juz na Atacamie w Chile i ruszamy do Peru…

Jestesmy zauroczeni Boliwią. Jest calkowicie inna niz Argentyna, Brazylia, Chile, Urugwaj czy Paragwaj. Juz sama wysokosc na jakiej lezy Boliwia daje wrazenie odosobnionego miejsca, odgrodzonego górami od swiata.Ludzie sa bardzo mili, otwarci i szczerzy i nie wiem gdzie bywali ci, ktorzy spotkali … Czytaj dalej →

Slynna droga smierci z La Paz prowadzi z 4600 na 1500mnpm, to trasa ktora rowerzysci pokonuja w ciagu ok 5 godzin. Proba wysokosci, predkosci, mocnych nog i refleksu.  Dzis, trasa ta jest asfaltowa, co nie oznacza wcale ze jest bezpieczna. Szczegolnie, kiedy wyladowany autobus, z … Czytaj dalej →